وي با ياد آوري اين که سابقه سکونت در اين منطقه به هزاره دوم ق.م مي‌رسد، ياد‌آور شد: بناي تاريخي خورهه در مساحتي حدود 3500 متر احداث شده که شامل سه بخش ايوان اصلي ، مجموعه بخش شمالي و مجموعه بخش غربي مي‌شود.
رضواني با بيان اين که قسمت‌هايي از اين محوطه هم اکنون از بين رفته، ادامه داد: ايوان اصلي داراي 12 ستون در دو رديف بوده که در چهار طرف داراي ديواره جرز مانندي است، ضلع شرقي با 10 پله به خارج از بنا ختم مي‌شده و همچنين در ضلع غربي دروازه‌اي براي ورود و خروج در نظر گرفته شده بوده، دو ستون سنگي باقيمانده بنا بر روي محوطه سنگي اين ايوان استوار است.
رضواني با بيان اين که سر‌ستون‌هاي معبد موجود در محوطه به سبک معماري يونانيان قديم ساخته شده، تصريح کرد: از اشياي شاخص مشکوفه در اين محوطه مي‌توان به تعداد 7 اسکلت انسان اشاره کرد که با توجه به دفن آنها به سوي قبله، احتمال زياد مي‌رود که متعلق به دوره اسلامي باشد.
اين مقام مسوول با اشاره به زيبايي و طراوت رودخانه خورهه که از کنار تپه باستاني خورهه عبور مي‌کند بيان داشت :اين مکان تاکنون مورد استقبال بسياري از دوستداران ميراث فرهنگي قرار گرفته و در اغلب ايام سال بخصوص فصل بهار و تابستان مسافران بسياري را به سوي خود جذب مي‌کند.
خورهه يکي از بخشهاي محلات است که در شمال شرقي اين شهرستان در بين روستاهاي دودهک، ورين و آب گرم، در کنار رودخانه خورهه واقع شده، اين اثر با شماره 131 در فهرست آثار ملي به ثبت رسيده است.
/110
انتهای پیام/
